Rekolekcje Wielkopostne Akcji Katolickiej Diecezji Tarnowskiej

Idąc za Nią, nie zboczysz z drogi.
Modląc się do Niej, nie stracisz nadziei.
Myśląc o Niej, nie pomylisz się.
Jej się trzymając, nie zginiesz.
Kiedy Ona cię strzeże, nie trwożysz się.
Gdy cię prowadzić będzie, nie zmęczysz się.
Kiedy Ona łaskawa ci będzie, dotrzesz do celu.
(Św. Bernard)

 

„Maryja nasza Matka, a myśmy Jej dzieci” to motto rekolekcji wielkopostnych dla członków Akcji Katolickiej Diecezji Tarnowskiej, które odbyły się w dniach od 16 do 18 lutego 2024 r. w Domu Rekolekcyjnym w Ciężkowicach. Po rekolekcyjnych drogach prowadził ks. dr hab. Grzegorz Baran. Rozważań w tym uroczym zakątku naszej diecezji słuchało ponad stu członków stowarzyszenia z kilkudziesięciu oddziałów parafialnych. Tegoroczne rekolekcje były wyjątkowym spotkaniem z Maryją, Panem Bogiem oraz drugim człowiekiem.

  1. „Twa dobroć świeci nad słońca blask”

Trzeba spieszyć do naszej Matki Maryi, aby szukać u Niej wsparcia. Do Ciebie, Szafarko łask, ślemy błagania, gdyż Twa dobroć świeci nad słońca blask, Tyś nam jedyną nadzieją. Przychodzimy z ufnością, wierząc w Twe przemożne orędownictwo u Boga. Wpatrując się w Maryję, swoim życiem dajmy przykład innym. Jako członkowie Akcji Katolickiej, wyjdźmy do współczesnego świata. Maryja oświeca nam drogę. Ona, nasza Matka, dyskretnie, ale skutecznie spieszy z pomocą swoim dzieciom. Pomnij, Maryjo, Matko miła, że od wieków nie słyszano, byś grzesznika opuściła, co Twe święte wielbi miano. Nikt od Ciebie w cierpień nocy nie odchodził bez pomocy. Ufamy, że staniesz się nam wsparciem w nowych doświadczeniach życia osobistego i narodowego.

  1. „ Uczyńcie, co wam mówi Syn”

Maryja, nasza Matka, troszczy się o to, by Jej dzieci osiągnęły zbawienie. Ona wskazuje nam drogę do Jezusa, uczy w swojej macierzyńskiej szkole miłości. Jako pokorna Służebnica wyraża gotowość i pełną dyspozycyjność słuchania tego, co Pan Bóg ma Jej do powiedzenia. Jak pełnić wolę Bożą? Co znaczy pełnić wolę Bożą?

Pełnić wolę Bożą to iść drogą Bożych przykazań, wypełniając swoje życiowe powołanie. Trzeba je realizować na wzór Maryi. Nasze życiowe powołanie składa się z drobnych rzeczy. Wszelkie obowiązki winniśmy realizować w duchu Ewangelii. Przez chrzest i bierzmowanie każdy z nas został powołany do świętości. Maryja daje nam przykład, jak w codziennym życiu realizować Boże plany. Swoje powołanie mamy wypełniać przez miłość do Boga i bliźniego. W dalszej części rekolekcjonista przypomniał nam „uczynki miłosierne co do duszy”. Maryja jest dla nas wzorem zjednoczenia z Jezusem. Uczy, jak żyć w komunii z Jezusem. Jak to zrobić? Maryjna szkoła brzmi: „Uczyńcie wszystko, co wam mówi Syn”. Maryja uczy nas otwartości dzielenia się z drugim człowiekiem. W Jej szkole uczymy się, jaką drogą należy iść, aby osiągnąć zbawienie.

  1. „Za radą Twą, Pani, przejęci żalem, błagamy wciąż Boga, by wstrzymał karę”

Objawienia fatimskie pokazują nam, że nie ma dla nas innej drogi jak droga nawrócenia i pokuty. Maryja, Matka zatroskana o swoje dzieci, ukazała nam wizję piekła. Daje jednak nadzieję, mówiąc, jak uniknąć kary za grzechy. „Widzieliście piekło, dokąd idą dusze biednych grzeszników. Aby je zbawić, Bóg chce ustanowić w świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca”. Objawienia fatimskie nie mają służyć temu, aby budować w nas poczucie strachu, zwłaszcza przed Bogiem czy zbliżającą się karą. Ich celem jest nasze nawrócenie. Matka Boża, objawiając się w Fatimie, zaproponowała przyjmowanie Komunii św. wynagradzającej w pierwsze soboty miesiąca. Maryja współcierpi ze swoim Synem. „Odmawiajcie codziennie różaniec” – prosi Matka Boża. Czy jesteśmy świadomi, że to wezwanie dotyczy każdego z nas? Matka stara się o dobro swoich dzieci. Jako członkowie Akcji Katolickiej, powinniśmy naszym bliźnim mówić o prośbie Maryi, powinniśmy wyjść do innych, aby poszerzała się rzesza zbawionych. Wszystkie objawienia Maryi mają jeden wspólny mianownik: „Uczyńcie wszystko, co wam mówi Syn”. Maryja wskazuje na Jezusa. Trzeba, abyśmy nie pozostali obojętni na Jej pouczenia. Matka Boża poprzez przykład swego życia, wiary, nadziei i miłości uczy nas i wychowuje. Naśladując Ją, powinniśmy stawać się lepszymi i przybliżać się do Boga.

  1. Rozpoczynając konferencję, rekolekcjonista nawiązał do liturgii z dnia, cytując: „Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem”. Prorok Izajasz podpowiada nam, jak mamy postępować, by nasza ciemność stała się intensywną światłością. Bogu zależy na tym, byśmy byli światłem, by nasze serca stały się otwarte na Boga. Chrystus przychodzi do nas jak do celnika imieniem Lewi. Pan Jezus, prawdziwy Bóg, nie wzgardził grzesznikiem, a jednocześnie stwierdził, iż „nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają”. Chrystus nigdy nie pozostawia grzesznika bez opieki, nie zraża się jego grzechami.
  1. „Ty jesteś Gwiazdą życia naszego, w ciemnościach świecisz”

Maryja jest Lustrem, które odbija światło pochodzące od Boga. Dobrze nam tu być z Jezusem i Maryją. Pośród ciemności codziennego życia błyszczy Gwiazda. Tą Gwiazdą jest Maryja, która zapowiada Słońce – naszego Pana Jezusa Chrystusa. Wskazuje drogę, którą mamy kroczyć do Słońca. Maryja świeci Bożym światłem. Jako członkowie Akcji Katolickiej, mamy obowiązek kroczyć drogą światła, mamy obowiązek szerzenia Bożej chwały. Działalność Akcji Katolickiej powinna się realizować przez poznawanie nauki Kościoła. Mamy żyć z Kościołem założonym przez Jezusa Chrystusa. Swoim codziennym życiem dajmy świadectwo przynależności do Chrystusa, do wspólnoty Kościoła. Twórzmy wspólnotę na wzór Maryi i uczniów w wieczerniku. Nie jest to łatwe zadanie. Co powinienem zrobić, żeby było lepiej w Chrystusowym Kościele? 

  1. Wstępem do konferencji były słowa z Ewangelii z dnia: „Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli”. Według ks. dra Grzegorza św. Marek na kartach Ewangelii nawiązuje do raju. W ogrodzie rajskim ludzie żyli w harmonii z Bogiem. Póki człowiek żył w stanie łaski, nie chował się przed Bogiem. Z chwilą popełnienia grzechu zaczął się ukrywać. Moment wyjścia na pustynię to początek działalności Jezusa. Pełnią szczęścia jest obcowanie w harmonii z Bogiem. Pustynia stanowi miejsce odosobnienia, gdzie możemy się spotkać sam na sam ze Stwórcą. Chrystus, wychodząc na pustynię, daje nam lekcję, abyśmy i my spotykali się sam na sam z Bogiem. Szatan znalazł słabe punkty ludzkiej natury i niejednokrotnie doświadcza nas na różne sposoby. Chrystus ukazał nam jednak, w jaki sposób pokonywać pokusy. Jeśli Bóg będzie w naszym życiu na pierwszym miejscu, wszystko będzie dobrze. Bądźcie czujni, czuwajcie, umacniajcie się w wierze mimo tego, że szatan będzie krążył, będzie chciał nas zwieść. Na tej drodze nie jesteśmy sierotami. Jezus dał nam swoją Matkę, która jest z nami. Od Maryi uczymy się zawierzenia i ufności, że Boża moc nas prowadzi.

W sobotę i niedzielę uczestniczyliśmy w Mszach św., które odprawił ks. dr Grzegorz wspólnie z ks. Sylwestrem. Tradycyjnie od piątkowej kolacji do sobotniego wieczoru obowiązywało „święte milczenie”, które dało nam możliwość wsłuchania się w głos Boży. W piątek uczestniczyliśmy w Drodze krzyżowej, a w sobotę adorowaliśmy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i mogliśmy skorzystać z sakramentu pokuty. W sobotnie popołudnie wielu z nas uczestniczyło w plenerowej Drodze krzyżowej wraz z księdzem rekolekcjonistą. O godz. 1900 odbyło się spotkanie organizacyjne, którego gospodarzem był prezes Robert Rybak. Udzielił on uczestnikom rekolekcji informacji na temat ważnych wydarzeń czekających w tym roku Akcję Katolicką.

Dziękujemy Bogu za święty czas rekolekcji, które były dla nas dniami łaski, dniami bliskości Boga i Jego opieki. Dziękujemy Maryi, naszej Matce, która wciąż nas zawraca z błędnej drogi i prowadzi do Pana.

Księdzu doktorowi Grzegorzowi wyrażamy szczerą i serdeczną wdzięczność za poświęcony nam czas. Życzymy, aby Pan Bóg udzielał mu wszelkich łask, a Matka Boża otaczała nieustanną opieką. Bóg zapłać gospodarzom miejsca – podziękowania za wyjątkową życzliwość i gościnność złożyliśmy na ręce ks. Sylwestra.

Anna Jakubowska
Sekretarz DIAK

Komentowanie jest wyłączone