„Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię” – te słowa Pana Jezusa stały się kanwą rozważań ks. dr Ireneusza Stolarczyka, asystenta kościelnego Akcji Katolickiej Diecezji Tarnowskiej podczas dorocznych rekolekcji zamkniętych dla członków AK w Ciężkowicach. Miejsce i czas rekolekcji (koniec tygodnia, poprzedzającego Wielki Tydzień), niezmienne od wielu lat, sprzyjają atmosferze modlitwy i pogłębionej refleksji przygotowującej na spotkanie z Jezusem Zmartwychwstałym. Ponad stuletni budynek, malowniczo położony nieopodal Skamieniałego Miasta - rezerwatu przyrody nieożywionej, funkcjonuje jako dom rekolekcyjny od 60 lat. W tym roku pomieścił wyjątkowo liczne grono tych, którzy poczuli się zaproszeni Chrystusowym wezwaniem.
„Przyjdźcie...” – to zaproszenie skierowane przez Chrystusa do wszystkich ludzi w historii. Przybywamy do Chrystusa, pozostawiając codzienne sprawy, bo chodzi o najważniejsze – o życie. 
„do mnie...” - różne oferty kuszą cudownością, osiągnięciami bez wysiłku. Jan Paweł II apelował do młodych, by bronili się od miraży, pseudowartości, od tego wszystkiego, od czego wychodziliby z połamanym życiem.
„utrudzeni i obciążeni...” – to powszechne powołanie, bo każdy zna smak utrudzenia, więc każdy osobiście odbiera to zaproszenie Chrystusa.
„a ja was pokrzepię” – te słowa stanowią motyw przyjścia. Chrystus nie obiecuje w nich cudownego przemienienia naszego losu, ale wzmocnienie. Po powrocie będziemy mieć siłę, by kroczyć drogą, niewolną od cierpień.

Ksiądz Asystent rozważał także temat roku duszpasterskiego: „Przypatrzcie się powołaniu waszemu”. Powołani jesteśmy – jako członkowie AK – do szerszego otwarcia się na ludzi. W zamian być może otrzymamy bolesne słowo albo gest. Ale nie możemy się zrażać ludzką niewrażliwością, musimy ciągle próbować od nowa. Ktoś, patrząc na nasz nieziemski upór w czynieniu dobra, może się zmienić - jak Zacheusz. W spotkania wkalkulowany jest trud krzyża. Nasze powołanie jako członków AK to dar obecności, nawet trudnej, bo Chrystus był dla każdego człowieka, nawet tego, który ranił.
Ważne jest spotkanie. Spotkania ludzkie powinny przybrać taki wymiar, jak spotkania Chrystusa z człowiekiem. Ale zranienia powodują, że się zamykamy. Chrystus nas niepokoi – „a ja byłem dla wszystkich...i wy bądźcie doskonali...”
Powinniśmy być obecni tam, gdzie najmniej miłości, dobroci i zrozumienia; tam jest misja ewangelizacyjna, apostolska. Nie ma wzajemności, ale jest wielka potrzeba. 
Powołaniem członków AK jest praca nad sobą jako skutek spotkania z Chrystusem. To zaczyn przemiany naszych środowisk. Pragnienie przemiany powinno być:
- dominujące (silniejsze niż inne pragnienia, zniechęcenie, przyzwyczajenie)
- stałe (niezmienne w czasie)
- wzrastające (czym więcej zdobyliśmy, tym bardziej chcemy od siebie wymagać)
- realne (mocno liczące się z uwarunkowaniami życia)
Natura naszej misji to angażowanie się w Boże sprawy. Mamy iść tam, gdzie po ludzku szkoda sił. To swoista logika wbrew ludzkiej logice. Misja wymagająca zaufania Bogu, umiejętności patrzenia, które nie jest ludzkim spojrzeniem. 
W historii z Szymonem to, co niewykonalne, z racji woli Boga stało się możliwe - „wypłyń na głębię”. Zaufajmy Panu i my!
W Niedzielę Palmową uczestnicy rekolekcji zostali tradycyjnie zaproszeni przez gościnny POAK parafii pw. Św. Wojciecha do pobliskiej Staszkówki. Zwiedzili cmentarz z czasów I wojny światowej, spotkali się przy kawie, a po uroczystej Mszy Św. wzięli udział – jako jurorzy, w konkursie palm wielkanocnych.
Ufamy, że z Bożą pomocą, te trzy dni spędzone w innej, niż codzienność czasoprzestrzeni, zaowocują pogłębieniem formacji chrześcijańskiej członków AK i pomogą w rzetelnym realizowaniu celów naszego stowarzyszenia. „Po owocach ich poznacie...”

Bożena Kwitowska
Prezes POAK MBNiepokalanej, Nowy Sącz