VIII DZIEŃ SPOŁECZNY AK DT Gródek nad Dunajcem, 25. IX 2014r. 25 września br. Akcja Katolicka Diecezji Tarnowskiej spotkała się na ósmym dorocznym Dniu Społecznym. Tematem konferencji odbywającej się w szczególnym czasie – roku kanonizacji naszego wielkiego Rodaka, Papieża Polaka, było „Nauczanie społeczne Jana Pawła II”. Spotkanie edukacyjno-modlitewne AK DT, zorganizowane tradycyjnie w urokliwej scenerii Centrum Formacyjno - Rekolekcyjnego „Arka” w Gródku nad Dunajcem, rozpoczęła msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem i z homilią Bp dr Jana Piotrowskiego w koncelebrze z Asystentem diecezjalnym - ks. dr Janem Bartoszkiem oraz księżmi Asystentami dekanalnymi i parafialnymi Akcji Katolickiej. Po mszy św. blisko 250 przedstawicieli naszego stowarzyszenia zgromadzonych w auli wysłuchało dwóch wykładów Księży profesorów Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

Pierwszym prelegentem był ks. prof. zw. dr hab. Tadeusz Borutka, znany członkom AK z licznych publikacji zamieszczanych w materiałach formacyjnych Akcji Katolickiej w Polsce, corocznie wydawanych właśnie pod redakcją Ks. Profesora. Wśród wielu sprawowanych dotychczas funkcji i urzędów ks. prof. T. Borutki można wymienić te: kierownik Katedry Socjologii Religii w Instytucie Nauk o Rodzinie na Wydziale Nauk Społecznych UJPII w Krakowie, wykładowca katolickiej nauki społecznej na Wydziale Teologicznym PAT, etyki w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach i katolickiej nauki społecznej oraz apostolatu społecznego w Instytucie Teologicznym w Bielsku-Białej. diecezjalny duszpasterz prawników i samorządowców, diecezjalny asystent Akcji Katolickiej diecezji bielsko-żywieckiej, członek Krajowej Rady Akcji Katolickiej w Polsce.
Ks. prof. T. Borutka przedstawił wykład zatytułowany: „Błąd antropologiczny w nauczaniu Jana Pawła II i jego skutki we współczesnym życiu społecznym” Cechą charakterystyczną nauczania papieskiego jest oparcie nauki społecznej na antropologii chrześcijańskiej. Człowiek jest i powinien być drogą Kościoła; jest jedynym stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego. Niestety, człowiek doszedł do swego urzeczowienia. Wolność, granicząca z samowolą i swawolą doprowadziła go do uzależnień i alienacji. Błąd antropologiczny, wywodzący się z Oświecenia, polegał na racjonalistycznym przeinaczeniu obrazu człowieka, prowadził do uznania jego bezgrzeszności i doskonałości. Marksizm natomiast głosił całkowitą zależność człowieka od uwarunkowań zewnętrznych.
Personalizm chrześcijański ukazuje rację powinności moralnej w godności osoby ludzkiej. Papieski personalizm zwany jest komunijnym (wpólnotowym) i dialogicznym – communio doskonali międzyludzką communicatio. Życie ludzkie ma sens wtedy, gdy stajemy się bezinteresownym darem dla innych – uczył św. Jan Paweł II i domagał się przestrzegania praw człowieka.
Ks. Profesor omówił niebezpieczeństwa „błędu antropologicznego”, za Janem Pawłem II poddając krytyce koncepcje oświeceniowe (absolutyzację rozumu, negację grzechu pierworodnego) i podał jego skutki – kryzys religijny w postaci kwestionowania podstawowych wartości, norm i zasad, prowadzący do agnostycyzmu i relatywizmu. Nasza epoka jest „kryzysem prawdy”. Filozofię postmodernistyczną cechuje dekonstruktywizm, owocujący w sferze myśli dyktaturą relatywizmu, a w sferze ludzkiej woli i działania – permisywizmem moralnym.
Przed ludźmi wierzącymi stoi szereg wyzwań: powrót do klasycznych korzeni, pomoc w poszukiwaniu piękna człowieka i filozoficzno-zdroworozsądkowy namysł nad rzeczywistością. Integralna wizja osoby ludzkiej uwzględnia naturalny i nadprzyrodzony jej charakter. W Chrystusie zostało objawione, kim jest człowiek i jaką drogą pójść, by znaleźć życie. Należy przypominać wielką godność osoby, która ma głębokie zakorzenienie w Bogu; stawiać sobie wymagania –apelował Prelegent. Człowiek ma być podmiotem, celem, nigdy przedmiotem czy środkiem. Należy przywrócić prawidłowe rozumienie małżeństwa, rodziny, narodu i na tym budować konstrukcję życia państwowego i międzynarodowego. Traktować płeć jako istotny element tożsamości człowieka; dar, który nie ogranicza, ale wymaga właściwych form samorealizacji. Sprzeciwiać się temu, co obniża wartość człowieka z powodu różnic rasy, płci, pochodzenia społecznego, światopoglądu, urodzenia, wykształcenia, majątku – wychowywać do poszanowania praw osoby ludzkiej. Przyjąć postawę społecznej solidarności, budować cywilizację prawdy i miłości. I pamiętać, że nawet po odkupieniu człowiek jest podatny na grzech, dlatego nieustannie potrzebuje Bożego miłosierdzia. Wielka jest rola Kościoła i jego wyznawców w dawaniu czytelnego świadectwa Chrystusowej prawdy i Jego miłości. „Akcjo Katolicka- nie lękaj się” zakończył swoje wystąpienie ks. prof. Borutka.

Drugi wykład, zatytułowany „Duszpasterskie wyzwania wynikające z błędnych koncepcji człowieka” przedstawił ks. dr hab. Ireneusz Stolarczyk, profesor UPJPII, kierownik katedry nauk społecznych, teologii pastoralnej, liturgiki i homiletyki Wydziału Teologicznego sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Asystent diecezjalny AK DT w latach 2002-2010.
Prelegent w nawiązaniu do wcześniejszego wykładu zastanawiał się, jak błędne koncepcje mogą być rozbrojone, co wobec tego problemu – jako Akcja Katolicka - duszpastersko mamy zaplanować. I odpowiadał: wobec zmasowanego, ośmieszającego Kościół działania, trzeba przetrwać samemu. Naszą odpowiedzią na krzykliwe wizje człowieka, stanowiące dyktat moralny, jest nasza formacja. Ks. Profesor przywołał postać św. Jana Pawła II- męża modlitwy, który godzinami trwał na adoracji. Trzeba najpierw być samemu przesiąkniętym rzeczywistością wiary, by dać coś innym. By pomóc człowiekowi, któremu dziś wmówiono zbyt szybko zbyt wiele, trzeba zawalczyć o człowieka, dostrzec w nim bliskiego. Kierować się miłością, a nie obojętnością, oschłością, oddaleniem.
Człowiek otrzymał od Stwórcy dwa dary – konstatował Wykładowca – wolę i rozum. Jak zadziałać na człowieka, by nie skazać go na wolność, która go zabije? Przywrócić to, co jest zagubioną prawdą. Organizować sympozja, dyskusje, które ukażą konsekwencje grzechu /dziś nierzadko grzech ukazywany jest jako sukces, jako miara nowoczesności; zachwiano bilans pomiędzy „być” a „mieć”, zadbano, by odczuwać głód nabywczy/. Redystrybuować dobro, odpowiadać na konkretną potrzebę - być razem. Akcja Katolicka urzeka wspólnotowością – ocenił ks. Stolarczyk i zachęcał do zachowywania cennych relacji osobowych, przypominania prawd wiary, a także osobistego świadectwa.
Po wykładach wywiązała się interesująca i dopełniająca temat dyskusja. Spotkanie zakończyło się wspólną modlitwą i błogosławieństwem Ks. Bp Jana Piotrowskiego.

Bożena Kwitowska
prezes DIAK