|
22 maja br. Akcja Katolicka Diecezji Tarnowskiej zorganizowała w Centrum Formacyjno - Rekolekcyjnym ARKA w Gródku nad Dunajcem doroczny Dzień Społeczny. Temat spotkania nawiązywał do hasła obecnego roku liturgicznego: „Otoczmy troską życie rodzinne, społeczne, ekonomiczne".
Msza św. z homilią
Spotkanie rozpoczęła Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył Asystent kościelny DIAK ks. dr hab. Ireneusz Stolarczyk. Swą homilię osnuł wokół słów Ojca Św. Jana Pawła II wypowiedzianych podczas Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu w 1997 roku: „ Jak wielką wartość ma w oczach Bożych człowiek, skoro sam Bóg karmi go swoim Ciałem! Jak wielką przestrzeń kryje w sobie ludzkie serce, skoro wypełnić je może tylko Bóg!".
Bóg otacza troską nasze życie. Jawi się ono jako święty dar, mający w oczach Boga wielką wartość. My, ludzie wiary szanujemy życie w naszym porządku społecznym, gospodarczym, ekonomicznym.
Czytana w tym dniu Ewangelia podaje opis przeżyć kobiety, która staje się matką. „Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości,
że się człowiek narodził na świat.” (J 16, 20-23a)
Chrystus, przychodząc na świat, dał nam siebie. Od tego momentu inaczej postrzegamy ból nie boli, samotność nie jest samotna, krzyż nie jest przegraną, smutek nie
smuci... Podobnie, jak dziecko zmienia życie matki swoją obecnością; tak i nasze Bóg. Słowa Chrystusa nie dotyczą zmiany sytuacji, ale przemiany wnętrza!
Życie jest cenne; na kartach Księgi Rodzaju odnajdujemy hymn pochwalny na cześć Boga - Stwórcy.
Akt stwórczy wobec człowieka był szczególny, co podkreśla swoisty antropomorfizm : „Bóg zamyślił się...” .
W naszej naturze złożył dary, jakich nie ma w innych stworzeniach – rozum i wolną wolę.
Nie wolno igrać z życiem, bo jest to niegodne. Bóg siebie „zaangażował”, by to życie było pełne, święte –
w Jego obecności.
W nas, ludziach tkwi głód Boga. Nic nie jest w stanie go zaspokoić. Obecność Boga jest stała, niezmienna, oczekująca – w Tabernakulum. Jest i czeka by nasze życie nabrało autentyzmu i głębi.
Bóg, dając życie, dał także inny dar - wolność. Ten dar to wielka tajemnica samego Boga.
Dał także prawdę, aby wolność dobrze przeżyć. Tej prawdy potrzeba we wszystkich przejawach życia. Jan Paweł przestrzegał, co znaczy nadużywać wolności, mijać się z prawdą: „Nie możecie zakrywać oczu przed zagrożeniami, jakie czyhają na Was w młodości. I one również mogą wycisnąć swoje piętno na całym życiu.
Pragnę tu wspomnieć na przykład o pokusie przesadnego krytycyzmu, który chciałby wszystko poddawać dyskusji i wszystko na nowo zobaczyć; czy o pokusie sceptycyzmu wobec tradycyjnych wartości, który łatwo przeradza się w pewien rodzaj nie oglądającego się na nic cynizmu wobec problemów pracy, kariery czy samego małżeństwa. A dalej, jakże przemilczeć pokusę wywołaną przez rozpowszechniający się, zwłaszcza
w krajach bogatszych, handel rozrywką, który odciąga od poważnego zaangażowania się w życie, i sprzyja wyrobieniu postawy bierności, egoizmu i izolacji? Zagraża Wam, drodzy młodzi Przyjaciele, zły wpływ technik reklamy, które podsycają naturalną skłonność do unikania wysiłku, obiecując natychmiastowe zaspokojenie wszelkich pragnień, podczas gdy konsumizm z tym związany dyktuje, by człowiek szukał urzeczywistnienia samego siebie przede wszystkim w wykorzystaniu dóbr materialnych. Ilu młodych, podbitych urokiem kuszących miraży popada w moc niekontrolowanych instynktów i szuka szczęścia na drogach dużo obiecujących, ale w rzeczywistości pozbawionych autentycznych ludzkich perspektyw! /List do młodych , 31 marca 1985/
Nasz wielki Rodak przestrzegał: „Niektórzy z Was mogą odczuwać pokusę ucieczki od odpowiedzialności: ucieczki w złudny świat alkoholizmu i narkotyków, przelotne związki nie prowadzące do małżeństwa i założenia rodziny, w obojętność, cynizm, a nawet w gwałt. Strzeżcie się zasadzek świata, który dąży do wyzyskania lub wypaczenia Waszych zdecydowanych i usilnych poszukiwań szczęścia i sensu życia” /Orędzie na Światowy Dzień Pokoju, 1985/.
Ks. Asystent zakończył swoją homilię podziękowaniem członkom stowarzyszenia, których obecność na spotkaniu jest wyrazem chęci zaangażowania się służbie życiu. Zaapelował, by refleksje nad troską o życie prowadziły do działań; by angażować się tam, gdzie istnieje możliwość pogłębiania prawdy, wiary i dobra w naszym życiu. Może trzeba podjąć jakąś inicjatywę na rzecz służby życiu, które tak bardzo pragnie
Boga...
Jak pisze św. Augustyn w Wyznaniach : „Stworzyłeś nas bowiem dla siebie, i niespokojne jest nasze serce, dopóki nie spocznie w Tobie”. Niech ten niepokój skłoni do angażowania się, by serca, szczególnie naszych bliskich, było w Bogu, a nie poza Bogiem – zakończył Kaznodzieja.
Po Mszy św. i krótkiej przerwie zebrani przeszli do sali konferencyjnej na dalszą część spotkania. Sesję rozpoczął Prezes DIAK Wacław Prażuch, witając Gości – prelegentów, księży Asystentów i członków stowarzyszenia. Przy prezydialnym stole zasiedli: ks. dr hab. Ireneusz Stolarczyk, dr inż. Antoni Zięba, posłowie na Sejm RP: Antoni Macierewicz, Michał Wojtkiewicz (PiS) i Edward Czesak (PiS).
Otoczmy troską życie rodzinne
Pierwszy wykład „Otoczmy troską życie rodzinne” wygłosił dr inż. Antoni Zięba, adiunkt w Instytucie Mechaniki Budowli Politechniki Krakowskiej, współtwórca Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci.
Pomysł powszechnej i systematycznej modlitwy w obronie życia zrodził się pod wpływem wezwania Ojca Św. Jana Pawła II, podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny w 1979r. : "Nie ustawajcie w modlitwie! Trzeba się zawsze modlić, a nigdy nie ustawać, powiedział Pan Jezus. Módlcie się i kształtujcie poprzez modlitwę swoje życie. Nie samym chlebem żyje człowiek i nie samą doczesnością, i nie tylko poprzez zaspakajanie doczesnych - materialnych potrzeb, ambicji, pożądań, człowiek jest człowiekiem... Nie samym chlebem żyje człowiek..., ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych. Jeśli mamy żyć tym słowem, słowem Bożym, trzeba nie ustawać w modlitwie! Może to być nawet modlitwa bez słów. Niech z tego miejsca do wszystkich, którzy słuchają tutaj albo gdziekolwiek, przemówi proste i zasadnicze papieskie wezwanie do modlitwy. A jest to wezwanie najważniejsze. Najistotniejsze orędzie!” (Kalwaria Zebrzydowska) oraz słów wygłoszonych w Nowym Targu: „I życzę, i modlę się o to stale, ażeby rodzina polska dawała życie...”
Systematyczną modlitwę w intencji obrony życia w ramach Krucjaty rozpoczęto 12 października 1980 r.,
w Ogólnoświatowym Dniu Modlitw w Intencji Rodzin, zarządzonym przez Ojca Świętego Jana Pawła II.
Celem Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci było budzenie sumienia i wrażliwości społecznej odnośnie do problemu zabijania nie narodzonych dzieci, uczulenie na wartość życia i odpowiedzialność za każde poczęte życie ludzkie oraz anulowanie obowiązującej wówczas ustawy z 27 kwietnia 1956 roku o tzw. przerywaniu ciąży i uznania prawa do życia każdego poczętego dziecka.
„Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska” – mogliśmy tego doświadczyć. Po 12 latach nieustannej modlitwy w ramach Krucjaty, Sejm w 1993r. anulował zbrodniczą stalinowską ustawę. Podczas uroczystości w Łagiewnikach na 25-lecie Krucjaty zmieniono jej cele. Aktualnie są nimi:
1. modlitwa dziękczynna za wszelkie dobro, które wydarzyło się w Ojczyźnie
2. budowanie wrażliwości sumień, wrażliwości dla życia
3. zmodyfikowanie ustawy; uzupełnienie o precyzyjny, konstytucyjny zapis dotyczący ochrony życia „od poczęcia aż do naturalnej śmierci”.
Uzasadnieniem takiej zmiany celów jest zestawienie liczb dokonanych aborcji - szacunkowo 600-800 tys. wcześniej, 7-14 tys. obecnie. W statystykach medycznych te proporcje są podobne: lata 60-te : 220 tys.
w jednym roku, a w roku 2008 - 320.
Mówca zatrzymał się na podejściu do wychowania seksualnego. W literaturze przedmiotu wyróżnia się trzy główne rodzaje edukacji seksualnej:
A- wychowanie do czystości, wierności
B – biologiczna edukacja seksualna
C – złożona edukacja seksualna zawierająca oba powyższe podejścia.
W Europie zachodniej panuje permisywna seksedukacja typu B lub C, która prowadzi do wielu niepożądanych zjawisk; w Polsce natomiast można mówić o pewnym sukcesie przy realizacji typu A.
/ Więcej informacji na stronie Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia
http://www.pro-life.pl/?a=index
Po rozważaniach na temat życia poczętego i spraw związanych z jego ochroną, dr A. Zięba rozszerzył prelekcję o zagadnienie kondycji polskiego społeczeństwa. Podał pesymistyczną tezę, iż nie istniejemy jako naród, bo nie mamy komunikacji. Wolnej Polski nie ma, i długo nie będzie, prognozował Prelegent; a naród jest sterowany medialnie i nie posiada elit. Optymistyczna jest natomiast zmiana w nastawieniu społeczeństwa,
o czym świadczą liczby: po tzw. konsultacjach społecznych, dotyczących konstytucyjnego wzmocnienia ustawy (uzupełnienie słowami „od poczęcia do naturalnej śmierci”), za życiem opowiedziało się 89% respondentów.
Dr Zięba apelował o budzenie społeczeństwa, niepoddawanie się manipulacjom, wzmocnienie roli rodziny, troskę o jej dzietność. Podał przykłady wysokości tzw. „becikowego”: w Niemczech wynosi on 100 tys. zł (25 tys. euro), w Rosji 35 tys. zł, a w Polsce... 1000 zł. Dodatek rodzinny w Czechach – 1000zł, a w Polsce - 48 zł.
Jan Paweł II powiedział; „nie wystarczy bronić życia; trzeba to robić dobrze”. Jak więc możemy działać? Przede wszystkim modlić się. Po drugie: uczyć się; pamiętając, że niektóre media służą cywilizacji śmierci, promować te służące życiu - czytać prasę katolicką i dobre strony internetowe, organizować spotkania.
Po trzecie: uczyć innych, ukazując prawdę o człowieku przed narodzeniem, np. przez organizację wystaw
w parafii, prenumeratę wartościowych czasopism, takich jak: „Wychowawca” czy „Służba życiu”.
„Jesteśmy synami światłości – chciejmy myśleć” zakończył dobitnym wezwaniem znany obrońca życia -
dr Antoni Zięba, którego wystąpienie członkowie AK nagrodzili gromkimi oklaskami.
Otoczmy troską życie społeczne
Następny wykład „Otoczmy troską życie społeczne” wygłosił poseł Antoni Macierewicz, prezes Ruchu Narodowo-Katolickiego, b. minister spraw wewnętrznych. Przypomniał, że polityka to roztropna troska
o dobro wspólne. Nastawiona jest na realizację tego nadrzędnego celu przy pomocy władzy, czyli możliwości sprawiania, by inni ludzie robili to, czego oczekujemy. Demokracja to tylko sposób wyłaniania elit władzy,
a nie zapewnienie, iż mniejszości mają mieć prawa nad większością; takie rozumienie demokracji to dziedzictwo struktur i świadomości komunistycznej.
Po 1981r. ład demokratyczny został zwichnięty od samego początku; 4 czerwca 1989r. był – wedle słów posła Macierewicza- świętem Czesława Kiszczaka, który zaproponował Okrągły Stół, poprowadził i ...wygrywa. Głosowanie 4. VI było ceną, jaką społeczeństwo zapłaciło za odbudowanie Solidarności. Ówczesna władza chciał się za naszą pomocą uwiarygodnić. Cena została zapłacona, a my nic nie uzyskaliśmy; Solidarności nie ma – skonstatował Prelegent.
Widać to w ekonomii i polityce. Struktura powstała po quasidemokratycznym głosowaniu w 1989r. zdeterminowała rozwój polityki, trwającej do dziś.
Jako katolicy nie zdajemy sobie chyba sprawy z ciężaru spoczywającej na nas odpowiedzialności – diagnozował poseł Macierewicz. Cieszy, iż nastąpiła zmiana stosunku do zabijania dzieci nienarodzonych, wzrost poszanowania życia; to swoista miara świadomości. Troska o życie jest; o życie polityczne –nie! Tu Mówca uczynił pewną dygresję, wysoko oceniając walory filmu „Popiełuszko”.
Błędem na dole nazwał Antoni Macierewicz przekonanie, że to liczne niedociągnięcia, a nie fundamentalna wada konstrukcyjna, jest powodem istniejącego status quo.
Naród nie wykreował elit. Próbę katolickiej formacji politycznej podjęli m.in. Marek Jurek i Jan Łopuszański. Prawo i Sprawiedliwość nie jest partią katolicką, ale jest w niej duch katolicki – ocenił poseł A. Macierewicz, przewidując, iż kiedyś zajdzie potrzeba programu budowy państwa jako państwa katolickiego.
Prelegent krytykował antykatolickie i antypolskie formacje polityczne, jedynie słownie deklarujące poszanowanie tradycji chrześcijańskich i narodowych.
W budowaniu Polski w wymiarze gospodarczym i duchowym przejawia się zbyt mało troski, odwagi
i determinacji! Życie polityczne wymaga takiej samej troski jak rodzina i życie społeczne. Co więcej – polityka tworzy warstwę ochronną nad życiem rodziny i życiem duchowym, a zatem destrukcja może dojść i do rodziny – ostrzegał poseł Macierewicz.
Przypomniał spór z lat 40-tych ubiegłego wieku. Stanisław Stomma opublikował artykuł „Maksymalne
i minimalne tendencje społeczne katolików polskich”, w którym radził zrezygnować z maksymalistycznych dążeń i skupić się na życiu duchowym i rodzinnym. Natomiast kardynał August Hlond miał odmienny pogląd, przewidując, iż zaprzestanie troski o życie polityczne uderzy w życie rodzinne i społeczne.
Otoczmy troską życie ekonomiczne
Poseł Edward Czesak, były przedsiębiorca, w swym wystąpieniu zajął się życiem ekonomicznym. Jesteśmy
w Unii Europejskiej i otaczanie troską naszego życia ekonomicznego polega na skutecznym działaniu,
by zapisy prawa unijnego wdrażać do prawa polskiego tak, by nie dotykało to społeczeństwa. Jako przykład braku solidarnego podejścia i pozostawienie Polski przez Europę, poseł wskazał urynkowienie mediów (energii elektrycznej, gazu), i równoczesne poprowadzenie gazociągu po dnie Bałtyku.
Podsumowanie
Po wystąpieniach zaproszonych Gości i krótkiej dyskusji głos zabrał Asystent kościelny DIAK ks. dr hab.
I. Stolarczyk, podkreślając, że jako teoretyk katolickiej nauki społecznej miał okazję spotkać się
z praktykami. Podziękował za nadzieję i oczekiwania wyrażone w wystąpieniach Przedmówców wobec Akcji Katolickiej. Zapewnił, iż członkowie Akcji Katolickiej nie chcą być bierni, bo naszym zadaniem jest czynna działalność.
Na zakończenie sesji Ksiądz Asystent wraz z prezesem DIAK p. Wacławem Prażuchem wręczyli Gościom - Prelegentom medale X-lecia Akcji Katolickiej Diecezji Tarnowskiej.
Bożena Kwitowska,
wiceprezes DIAK Diecezji Tarnowskiej
|
